MIT'den Makina mühendisleri arabalar için akıllı co-pilot geliştirdiler. Sürücülerin emniyeti için yarı otonom sistem direksiyonun kontrolunu alıyor. 

MIT'nin Makina Mühendisliği Departmanında doktora öğrencisi Sterling Anderson ve yine MIT'nin Robotik Mobilite Grubundan  Karl Iagnemma ile birlikte geliştirdiği yarı-otonom güvenlik sisteminin test sonucu: Variller ve külahlar yerleştirilmiş boş bir alanda yapılan denemede sürücü uzaktan aracı yönlendirirken, engellerden birine çarpmak üzere aracı yönlendirdiğinde sürücünün direksiyonu düz tutmasına rağmen araç engel etrafında dönmeye başlıyor. Tehlike geçtikten sonra aracın kotrolu tekrar sürücüye geçiyor. 

Sistem, aracın etrafındaki tehlikeleri belirlemek üzere bir kamera ve menzil algılayıcısı kullanıyor. Verileri

analiz edip, engeller ve diğer araçlar gibi çarpma noktalarını ve güvenli bölgeleri belirlemek üzere bir algoritma geliştirilmiş. Araç güvenli bölgeden çıkmadığı sürece kontrolu sürücüde, ancak güvenli bölgeden çıkma durumunda sistem devreye giriyor. 

 

Michigan'da geçen Eylül'den beri sistemi test eden Anderson, "akıllı co-pilot" olarak tarif etmiş bu sürücü performansını takip edip, arka planda aracı engellere çarpmaktan alı koyacak ayarlamalar yapan sistemi. Anderson'ın tarifine göre " bu işin geliştirme tarafı kontrolu sürücü ile paylaşan ve yalnızca bir yere çarpmamanızı sağlayan" bir sistem olmasında. Araştırma grubu güvenlik sisteminin detaylarını İspanya'da Akıllı Arabalar Sempozyumu'nda sunmuş. 

Son yıllarda robotik araştırmaları hem robot hem de insanlar tarafından kontrol edilen sistemler üretmeye yoğunlaştı. Arabalardan medikal ekipmana, endüstriyel makinalara kadar geliştirilmeye çalışan bu sistem, ön programlaması yapılmış bir yol üzerinde çalışıyor. Örneğin, son yıllarda hayatımıza giren kendi kendini parkedebilen araçlar. Paralel park için sürücü bir düğme ile teknolojiyi harekete geçiriyor, sonra da ellerini direksiyondan çekiyor. Araç, etraftaki araçlara göre mesafesine bakarak önceden programlanmış bir rotada kendi kendini parkediyor. 

Park için bu planlama mantığı işlerken, arabayıyı sürmek dediğinizde yolu planlamak mümkün değil. Aracın gittiği bir şerit var ama trafiğin durumuna göre karayolu içinde diğer araçlara çarpmadan şerit değiştiriliyor. Anderson ve Iagnema, trafikte giderken sürücünün perspektifini robotik sistemlerine entegre etmişler. Ekip, spesifik bir yol yerine, güvenli bölge ve "homotopiler" üzerine  bir yaklaşım geliştirmiş. Karayolu üzerine tek tek şeritleri yerleştirmek yerine aracın etrafını, kenarları şerit çizgisi ya da engel olan üçgenlere ayırmışlar.

Geliştirilen algoritma, sürücüyü aracın çevresindeki bu üçgenler arasında geçiş yapmasına izin veriyor, ancak bu üçgenlerin tehlike içeren kenarına yaklaşırsa sistemi devreye alıyor ve aracı tekrar güvenli bölgeye getiriyor.  

Şu ana kadar 1200'den fazla deneme yapılmış ve bu denemelerde yalnızca bir kaç çarpışma gerçekleşmiş. Bu çarpışmalarda çoğunlukla sistemin kamerasında ufak arızalar meydana geldiğinde bir engeli göremediği için oluşmuş. Bu bir kaç durum dışında sistem, sürücülerin kaza yapmasına engel olmuş. Anderson'ın sisteminde kullanılan sensör ve bilgisayar ekipmanı, daha önce geliştirilen tam otonoma sahip araçlardan daha hafif ve daha az maliyetli.

Bu arada Anderson testlere katılan kişilerde enteresan eğitimler de gölemlemiş. Sisteme güvenenlerin sürüş performansı, güvenmeyenlerden çok daha iyiymiş. "Bir de böyle bir sistemin aracında devrede olduğunu bilmeyenleri düşünün, muhtemelen çok yetenekli bir sürücü olduklarını düşüneceklerdir" diyor. Ancak şunu da kabul ediyor ki yeni araç sürmeyi öğrenenlerin aracında olması uygun bir sistem değil. Zira olduklarından çok daha iyi bir sürücü olduklarını düşünebilirler. Şimdi Anderson ve Lagnema sistemi farklı tecrübe seviyesinde sürücülere göre ayarlamaya çalışıyorlar. Bir diğer araştırma alanı da sistemi daha da basitleştirip, ucuzlatmak ve herkesin erişebileceği hale getirmek. Mesela kamera yerine bir cep telefonu kullanmak. 

Araştırma US Askeri Araştırma Ofisi ve Savunma İleri Araştırma Projeleri Ajansı tarafından desteklenmiş. 

Adaptasyon: http://web.mit.edu/newsoffice/2012/mechanical-engineers-develop-intelligent-car-co-pilot-0713.html