Nörolojik aksaklıkların tedavisinde kullanılan elektrotların küçültülebilmesi için İsveç’te yürütülen araştırma sonuç veriyor.
Beyine yerleştirilen elektrotlar araştırmalarda ve Parkinson gibi hastalıkların tedavisinde kullanılıyor. Ancak bu amaca uygun olmaları için boyutları önemli.
Lund Üniversitesi’nin Neuronan Araştırma Merkezi’nde çok ince nanokablo elektrotları denek hayvan beyinlerine yerleştirerek sinir hücrelerinden sinyal almada ilk defa başarı kaydedildi.
Kullandıkları elektrot br grup nanokablodan oluşuyor ve her biri 200 nm çapında. Bu kadar ince elektortlar daha önce yalnızca hücre kültürleri ile ilgili deneylerde kullanılmış.
Açıklamaya göre araştırma grubu beyin dokusuna zarar vermeyecek incelik ve esneklikte elektrotları geliştirmek üzere bir kaç yıldır çalışıyormuş. Elektrotlar için kullanılan malzemenin de temas halinde olduğu hücreleri etkilemeyecek şekilde seçilmesi de bu süre zarfında üzerinde durulan bir konu olmuş. Bu elektrotlardan işe yarar sinir hücresi sinyallerinin geldiğine dair ilk bulgular elde edilmiş.
Araştırma şimdi nanokabloların bağlı olduğu merkez parçayı küçültmek üzere devam ediyor. Elektrot ve sinyali alan elektronikle olan bağlantıyı geliştirmek ve deneylerin elektrotların yüzey yapıları ile deneylere devam etmek planlanıyor ki beyine zarar vermeden en iyi sinyalin nasıl üretileceği görülebilsin.
İleride nanoyapılı yüzeye sahip elektrotların sinir hücrelerin farklı kısımlarına adapte edilebilmesi hedefleniyor. Parça derken de kastedilen metrenin milyarda biri mertebesinde. Böylece her bir elektrot, yerleştirileceği yere ve hangi sinyallerin alınacağına ya da verileceğine özel olarak yapılabilecek.
Elektrot bir beyine yerleştirilirken kafatasına bağlanıyor. Bu da beyinle birlikte rahat hareket edememesine ve etrafındaki dokulara sürtünmesine neden oluyor. Bu da uzun vadede sinyallerin bozulmasına yol açıyor. Yeni geliştirilen elektrotlar ise yüzey yapıları sayesinde tutunacaklar ve vücut hareketlerine göre beyinle birlikte hareket edebilecekler. Böylece nöronların uzun süreli izlemesi mümkün olacak.
Bu araştırma sayesinde beynin öğrenme, acı ve diğer mekanizmaları anlaşılabilecek ve uzun vadede kronik ağrı, depresyon ya da Parkinson gibi durumlar tedavi edilebilecek.
Bu açıdan bakıldığında faydası tartışılır ama hepsinden öte tehlikeli bir konu gibi gözüküyor; özellikle sinyal üretme tarafı. Faydanın tartışılacak tarafı ise ağrının aslında hayatımızı zorlaştırsa da vücudumuzun bir şekilde bizimle iletişim kurması demek olduğu. Ağrıyı keserek aslında iletişimi kapatmıyor muyuz?
Araştırmanın anlatıldığı makale PLOS ONE’da basıldı.
Adaptasyon: http://www.theengineer.co.uk/sectors/medical-and-healthcare/news/nanowire-electrodes-receive-nerve-signals/1015606.article#ixzz2LRvh6mGU