Robotlar genelde endüstriyel uygulamalarda tekrar edilen işlemlerde kullanılıyor. Otomobil montaj hatlarında, saç kaynak işlemlerinde, CNC’lere yüklemelerde, vs. Bu işlemler için uygun robot seçiminde kriterlerden bazıları ise fiyat, hız, taşıma kapasitesi, erişim. Bu robotların üzerindeki yazılım “fonksiyonel tecrübe modülleri” ile robotun bir işi yaparken ne şekilde hareket edeceği ile ilgili veri ve yönleri belirliyor. Modüller ayrıca mühendislerin özel proseslerde kullanacakları programlamaları yapmalarına olanak veriyor.
Bilim kurgu filmlerindeki robotlar, hislerinin olmaması dışında pek çok yönüyle insana venziyor. Becerikli eller ve güçlü beyin
kapasiteleri ile bir işten diğerine koşıyorlar. Araştırmacılar da insana gittikçe daha benzeyen makina yapımı konusunda ilerliyorlar. Ancak mesela bir çok iş yapabilen ev tipi robot hizmetli yapmak için daha bir hayli yolları var.
Öte yandan robotların insanlara göre bazı avantajları da yok değil. Cep telefonlarında kullanılan baskılı devrelerdeki parça sayısı ve büyüklüklerini düşünün. Robotların parmak sayısı insanlarınki gibi sınırlı değil. Çok küçük parçacıklarla da sorunsuz çalışabilirler ve yanlış yere yerleştirmeleri gibi bir durum söz konusu bile değildir.
Elbette ki endüstriyel robotların insan gibi bilinçli düşünceleri yok. Ancak robotlar performanslarını etkileyecek kararlar alabilirler. “Görme” ve “dokuma” kabiliyetleri ile etraflarındaki ilgili değişimin farkına varabilir ve buna göre karar verebilirler.
Göz robot
Örneğin iRVision, Fanuc’tan yeni robot kontrolörü için görme özelliği. Opsiyon olarak sunuluyor ve bir kamera aracılığıyla robota “görme” fonksiyonu kazandırılıyor. Robot etrafındaki görüntüleri analiz ederek doğru yerden doğru parçayı alabiliyor. Kontrol ünitesi de kameranın pozisyonunu bildiği için çalışma alanına göre tam koordinatlarını belirleyebiliyor. Bebeklerin gördükleri objeleri almak için kollarını ve ellerini hareket ettirmeyi öğrenmesi gibi robotlar da kendi hareketleri hakkında bilgilerini geliştirebiliyorlar. Bebeklerde farklı olarak da bunu kinematik hesaplarla yapıyorlar.
Basit seviyede, vizyon sistemi robotun koluna da yerleştirilebilir. Kontrol ünitesi sayesinde mühendis basit bir programlama ile robotun bir objeyi aramsını ve ona doğru hareket etmesini sağlayabilir. Kol hareket etmeye başlayınca, program kameraya başka bir görüntü alması için komut gönderir ve robot doğru yönde gidip, gitmediğini ve ne kadar hareket ettiğini belirleyebilir.
Uzan ve dokun
Görmenin yanında robotlara insanların dokunma özelliğini de kazandırmak mümkün. Gözlerinizi kapadığınızda dokunma duyunuz sizi bir nesneyi bir deliğe yerleştirme konusunda nasıl yöneltiyorsa, robotlar da parçalarla temaslarını kuvvet sensörleriyle algılayabilirler. Bu sayede parçaları benzer boyuttaki deliklerin içine girecek şekilde döndürebilir ve yerleştirebilirler.
Bu hareketi programlamak için yapılması gereken ölçülen kuvvet değerlerine göre hareket tiplerini tarif etmektir. Örnek olarak bir parçanın montajı düşünülebilir. Ancak bir parçanın montajı için harcanması gereken kuvvet diğer bileşenlere zarar verecek değerdeyse komplike hale gelebilir.
Bu iki kabiliyet robotların kullanım alanlarını oldukça genişletiyor. Örneğin bir parçanın dökümünde fazla hammadde parçaya yapışarak çapak oluşturduğunda görme kabiliyeti fazla malzemenin bulunduğu yeri belirleyebilir, kuvvet uygulama kabiliyeti de bu çapağı kaldırmada kullanılabilir.